ประวัติ
ใน พ.ศ. 2545 มหาวิทยาลัยกรุงเทพได้ก่อสร้างอาคารจัดแสดง ซึ่งเป็นอาคารใต้ดินชั้นเดียว เชื่อมต่อกับหอสมุดสุรัตน์ โอสถานุเคราะห์ ภายใต้แนวคิดของการออกแบบว่า อาคารจัดแสดงเปรียบเหมือนกับเตาเผาที่อยู่ใต้เนินดิน เครื่องปั้นดินเผาที่จัดแสดงภายในอาคารจึงเปรียบเหมือนกับเครื่องปั้นดินเผาที่ถูกนำเข้าเผาในเตา และความรู้ที่ผู้เข้าชมได้รับจึงเปรียบเหมือนกับผลิตภัณฑ์อันงดงามที่ได้จากการเผา อาคารหลังนี้ได้รับรางวัลเหรียญทองสถาปัตยกรรมดีเด่นประเภทอาคารสถาบันหรืออาคารทางศาสนาประจำปี 2551 และปีต่อมายังได้รับรางวัล 1 ใน 9 ของสถาปัตยกรรมสีเขียวดีเด่นของประเทศไทย
ใน พ.ศ. 2547 มหาวิทยาลัยกรุงเทพเริ่มก่อสร้างอาคารส่วนขยาย ซึ่งเป็นอาคาร 3 ชั้น เชื่อมต่อกับอาคารจัดแสดง เพื่อให้สามารถรองรับการขยายงานด้านต่าง ๆ ในอนาคต และสามารถดำเนินงานตามหลักพิพิธภัณฑสถานวิทยาได้อย่างมีประสิทธิภาพ
พิพิธภัณฑสถานเครื่องถ้วยเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เปิดให้สาธารณชนเข้าชมเมื่อวันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2548 ต่อมาสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินทรงเปิดพิพิธภัณฑสถานเครื่องถ้วยเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552
ใน พ.ศ. 2560 พิพิธภัณฑสถานเครื่องถ้วยเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ได้รับรางวัล “พิพิธภัณฑ์ที่ได้รับความนิยม” จากมิวเซียมไทยแลนด์ : เครือข่ายพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย โดยสถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ
